ΕΚΤΑΚΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ

Το επείγον περιστατικό (εκτός τραύματος). Διάγνωση, σχέδιο θεραπείας, άμεση αντιμετώπιση, φάρμακα, αποκατάσταση.

Στην Οδοντιατρική τα επείγοντα περιστατικά αφορούν συνήθως σε οδοντικό πόνο ή σε τραύμα στα δόντια και στη γναθοπροσωπική περιοχή. Η αντιμετώπιση μπορεί να γίνει αποκλειστικά στο ιατρείο.

Το επείγον περιστατικό που δε σχετίζεται όμως με το τραύμα αφορά συνήθως πόνο, ο οποίος μπορεί να συνοδεύεται και από οίδημα, κυτταρίτιδα ή πυρετό.

Ο πόνος μπορεί να αφορά:

α) φλεγμονή του πολφού

β) στιγμιαίο πόνο που παρέρχεται με το αίτιο

γ) γενικότερες νόσους του στόματος του παιδιού

δ) επιπλοκές από προηγούμενους οδοντιατρικούς χειρισμούς

 

Για να γίνει σωστή διάγνωση απαραίτητο είναι:

1. Να γίνει σωστή λήψη ιατρικού ιστορικού. Σε περίπτωση συνυπάρχουσας συστηματικής νόσου απαιτείται επικοινωνία με το θεράποντα ιατρό του παιδιού.
2. Να γίνει σωστή λήψη οδοντιατρικού ιστορικού.
3. Να γίνει ολοκληρωμένη ενδοστοματική και εξωστοματική κλινική εξέταση.
4. Να γίνει σωστή ακτινογραφική εξέταση. Αυτή περιλαμβάνει ακτινογραφίες δείξεως και περιακρορριζικές. Πρέπει επίσης να έχουμε υπόψη μας ότι είναι πιθανή η μη απεικόνιση καμίας βλάβης σε δόντια με παθολογικό πολφό και αρχόμενη απώλεια οστικής μάζας.

Μετά τη διάγνωση ακολουθεί η διαμόρφωση του σχεδίου θεραπείας για τη δημιουργία του οποίου ο οδοντίατρος πρέπει να λάβει υπόψη του τα εξής:

-          Την ευερεθιστότητα του παιδιού λόγω ύπαρξης πόνου και φλεγμονής.

-          Το άγχος και την ανησυχία των γονέων.

-          Την ανάγκη ή όχι για αναζήτηση άμεσης λύσης με τον περιορισμό ή και την εξάλειψη του πόνου και της φλεγμονής.

-          Τις εναλλακτικές επιλογές που μπορεί να υπάρχουν (πχ αντιμετώπιση με γενική αναισθησία στην περίπτωση μη επίτευξής συνεργασίας.

 

Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι τα μέσα που διαθέτει ο οδοντίατρος για την επίτευξη συνεργασίας είναι:

q  Τεχνικές επικοινωνίας 

q   Παρουσία ή απουσία γονέα

q   Σωματικός περιορισμός

q   Γενική αναισθησία

Σε ό,τι αφορά το σωματικό περιορισμό η AAPD αναφέρει ότι ενδείκνυται σε:

q  Παιδιά που απαιτούν άμεση αντιμετώπιση ή/και μικρής έκτασης οδοντιατρική θεραπεία και δεν μπορούν να συνεργαστούν λόγω ανωριμότητας.

q   Άτομα που απαιτούν άμεση αντιμετώπιση ή/και μικρής έκτασης οδοντιατρική θεραπεία και αδυνατούν να συνεργαστούν λόγω σωματικής ή/και πνευματικής ανικανότητας.

q   Όταν η ασφάλεια του ασθενούς ή/και του οδοντιάτρου τίθεται σε κίνδυνο χωρίς τη χρήση κάποιου είδους περιορισμού.

Σε ό,τι αφορά τη γενική αναισθησία  η AAPD αναφέρει ότι ενδείκνυται σε:

q  Μη συνεργάσιμα παιδιά που απαιτούν άμεση αντιμετώπιση ή/και μεγάλης έκτασης οδοντιατρική θεραπεία.

Σε ό,τι αφορά τη φλεγμονή του πολφού συμπτώματα παρατεταμένου, αυτόματου ή κατά τη διάρκεια της νύχτας πόνου υποδεικνύουν την ύπαρξη μη αναστρέψιμης πολφίτιδας ή αποστήματος. Η προσεκτική εξωστοματική και ενδοστοματική κλινική εξέταση είναι σημαντική. Τα σημεία και συμπτώματα στα οποία πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας είναι:

-          Το εύρος της κοιλότητας. Κοιλότητες με εύρος μεγαλύτερο από το μισό της διαφυματικής απόστασης ενός νεογιλού γομφίου βρέθηκε ότι παρουσιάζουν σχεδόν πάντοτε μερική φλεγμονή στα αντίστοιχα πολφικά κέρατα.

-          Το οίδημα. Το οίδημα μπορεί να εμφανιστεί ενδοστοματικά κοντά στο προσβεβλημένο δόντι και εξωστοματικά με τη μορφή κυτταρίτιδας στην αντίστοιχη περιοχή. Προκαλείται από ενδοστική εξαγγείωση και συλλογή φλεγμονώδους υγρού το οποίο σχετίζεται με νεκρωτικές διεργασίες στον πολφό. Στα παιδιά  πιο συχνά παρατηρείται κυτταρίτιδα του προσώπου από ότι απόστημα με μεγάλη συλλογή πύου. Πολύ συχνά εμφανίζεται και πυρετός. Επίσης παρατηρείται πόνος στην πλειονότητα των περιπτώσεων, εκτός και εάν η λοίμωξη έχει διατρήσει το φλοιώδες οστό. Λοιμώξεις της κάτω γνάθου μπορεί να εξαπλωθούν προκαλώντας την καταστολή της αναπνευστικής λειτουργίας.

-          Η ευσειστότητα. Το αν πρόκειται για παθολογική ή φυσιολογική καθορίζεται από την ακτινογραφική εκτίμηση. Η ευσειστότητα που προκαλείται λόγω οιδήματος σχετίζεται με μη ζωντανό πολφό νεογιλού δοντιού.

-          Η επίκρουση. Πόνος που προκαλείται από πίεση σε ένα δόντι σημαίνει ότι οι στηρικτικοί περιοδοντικοί ιστοί φλεγμαίνουν. Συνήθως ο πόνος από επικρουστικά σχετίζεται με μη ζωντανό πολφό.

-          Οι δοκιμασίες ζωτικότητας. Η αξιοπιστία της δοκιμασίας ζωτικότητας των νεογιλών δοντιών με ηλεκτρικά ή θερμικά ερεθίσματα είναι αμφισβητήσιμη. Ενώ μερικές φορές μπορεί να υπάρχουν ενδείξεις πολφικής ζωτικότητας η αντίδραση δεν αντικατοπτρίζει το βαθμό της παρούσας πάθησης. Είναι πιθανή η θετική αντίδραση στη δοκιμασία ενός δοντιού με νεκρό πολφό αν το περιεχόμενο στους ριζικούς σωλήνες είναι υγρό. Πολλές φορές υγιή δόντια δεν αντιδρούν στις δοκιμασίες ζωτικότητας με αποτέλεσμα την ύπαρξη ψευδώς αρνητικών στοιχείων. Επιπλέον επώδυνα ερεθίσματα μπορεί να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στη συνεργασία ενός φοβισμένου παιδιού  με τον οδοντίατρο.

Στην άμεση αντιμετώπιση σε ό,τι αφορά τη φλεγμονή του πολφού απαιτείται:

α) η άμεση ανακούφιση από τον πόνο.

Στην περίπτωση που έχουμε νεκρό δόντι με οίδημα απαιτείται:

F Χημικομηχανική προπαρασκευή των ριζών υπό τοπική αναισθησία (χορήγηση αντιβιοτικών αν Θ>38,5°C και διόγκωση λεμφαδένων).

F Μόνο σε κλυδάζοντα ενδοστοματικά αποστήματα κάποια τομή με λεπίδα.

F Εξαγωγή μόνο σε μεγάλες συλλογές πύου.

Στην περίπτωση που έχουμε στιγμιαίο πόνο που παρέρχεται με το αίτιο ή δευτερογενή τερηδόνα κάτω από έμφραξη απαιτείται:

F Άμεση έμφραξη τερηδονικής κοιλότητας

F Αντικατάσταση παλιάς έμφραξης που επανατερηδονίστηκε

F Προσωρινή ευγενολούχος έμφραξη πχ. με IRM και αποκατάσταση την επόμενη ημέρα.

Στην περίπτωση που έχουμε πόνο σε θερμικά ερεθίσματα που εμμένει μετά την απομάκρυνση του αιτίου ή και αποκάλυψη πολφού κατά την απομάκρυνση τερηδόνας τότε γίνεται χορήγηση τοπικού αναισθητικού και πολφοτομή.

Ορισμένες από τις αντενδείξεις για πολφοτομή είναι:

•         συγγενείς καρδιοπάθειες

•         αυτόματος πόνος (ή πόνος τη νύχτα)

•         οίδημα, συρίγγιο

•         ευαισθησία στην επίκρουση

•         παθολογική κινητικότητα

•         εσωτερική ή εξωτερική απορρόφηση

•         περιακρο/μεσορριζική ακτινοδιαύγαση

•         ενασβεστιώσεις πολφού

•         πυώδες ή ορώδες εξίδρωμα από την αποκάλυψη

•         μη ελεγχόμενη αιμορραγία από το ριζικό πολφό

 

Οι ενδείξεις για την ενδοδοντική θεραπεία είναι:

Ø  πυώδες ή ορώδες εξίδρωμα από την αποκάλυψη

Ø  νεκρό δόντι με απόστημα ή συρίγγιο

Ø  κυτταρίτιδα

Ø  εκτεταμένη ακτινοδιαύγαση στη μεσορριζική περιοχή

Ø  μη ελεγχόμενη αιμορραγία από Ρ.Σ.

Η ενδοδοντική θεραπεία δεν ενδείκνυται όταν:

v  υπάρχει ιστορικό συγγενών καρδιοπάθειών,

v  υπάρχει παθολογική εξωτερική απορρόφηση ή και εκτεταμένη φυσιολογική λόγω απόπτωσης,

v  υπάρχει εκτεταμένη μυλική απώλεια ή διάτρηση υποπολφικού τοιχώματος που καθιστούν την ανασύσταση του δοντιού προβληματική.

Η εξαγωγή του δοντιού είναι απαραίτητη σε περιπτώσεις:

Ø  προχωρημένης (>8) ηλικίας του παιδιού με ανάλογο ρυθμό απορρόφησης ρίζας,

Ø  έκτασης της τερηδόνας μέχρι την επιφάνεια της ρίζας ή εσωτερικά έως τον τριχασμό,

Ø  αδύνατης ή προβληματικής ανασύστασης του δοντιού,

Ø  μη συνειδητοποιημένων οδοντιατρικά οικογενειών αφού τα δόντια θα οδηγηθούν αναπόφευκτα σε απώλεια λόγω ασυνέπειας.

Σε ό,τι αφορά τις γενικότερες νόσους του στόματος όπως είναι η ερπητική ουλοστοματίτιδα, οι άφθες, η ερπητική κυνάγχη σημαντικό ρόλο παίζει η σωστή διάγνωση, η οποία θα οδηγήσει τον οδοντίατρο στη χορήγηση της κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής, αλλά και των σωστών οδηγιών που είναι απαραίτητες για τη βελτίωση της κατάστασης του μικρού ασθενούς.

Σε ό,τι αφορά επιπλοκές από προηγούμενους οδοντιατρικούς χειρισμούς αυτές συνίσταται κυρίως σε φλεγμονές μετά από εξαγωγές και σε δάγκωμα του χείλους, της γλώσσας ή του εσωτερικού του μάγουλου ιδιαίτερα μετά από οδοντιατρική θεραπεία όταν το παιδί είναι μουδιασμένο από την τοπική αναισθησία. Ο οδοντίατρος μετά από την κλινική εξέταση θα κάνει εκτίμηση της κατάστασης και θα αποφασίσει αν είναι απαραίτητη κάποια παρέμβαση από την πλευρά του, εκτός από τη χορήγηση αναλγητικών και ίσως αντιβιοτικής αγωγής αν αυτό κριθεί απαραίτητο.

Βιβλιογραφία

- Κοτσάνος Ν., Παιδοδοντιατρική Μέρος ΙΙ-Κλινικές Διαδικασίες, Εκδόσεις Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης 2010-2011.

- Cameron A., Widmer R.,Κλινικός Οδηγός Παιδοδοντιατρικής, εκδόσεις Mosby 2008.

- AAPD, Guideline on Pulp Therapy for Primary and Immature Permanent Teeth, revised 2009.

Διαβάστε περισσότερα

Καμπύλη Ανάπτυξης , Δείκτης μάζας σώματος,Εμβολιασμοί

  Καμπύλη Ανάπτυξης , Δείκτης μάζας σώματος,Εμβολιασμοί,

Η αύξηση και ανάπτυξη είναι πρωταρχικής σημασίας για την παιδιατρική.

Με τον όρο αύξηση αναφερόμαστε κυρίως στις αλλαγές του μεγέθους του σώματος , στο σύνολο 

αλλά και στα επιμέρους συστήματα.

Τα πρότυπα της ανάπτυξης είναι εξατομικευμένα για κάθε παιδί πάντα μέσα σε κάποια παραδεκτά 

όρια τιμών που καθορίζουν το φυσιολογικό από το παθολογικό και εκφράζονται με στατιστικούς όρους.

Αν διάφορες μετρήσεις μιας παραμέτρου τοποθετηθούν σε μια γραφική παράσταση σχηματίζεται μια κωδωνοειδής καμπύλη από την οποία προκύπτουν διάφορα ενδιαφέροντα στοιχεία όπως ο μέσος όρος,

 η σταθερή απόκλιση (SD). Οι τιμές που βρίσκονται στα όρια του μέσου όρου 2SD περιλαμβάνουν 

το 95% και είναι οι φυσιολογικές τιμές (κατά συνθήκη) .

Τα διαγράμματα που αφορούν την Παιδιατρική είναι

1) το βάρος

2)το ύψος

3) την περίμετρο κεφαλής.

 Κάθε διάγραμμα έχει 7 καμπύλες ή εκατοστιαίες θέσεις 

(3^η , 10^η , 25^η , 50^η , 75^η , 90^η , 97^η).

Η 50^η είναι ο μέσος όρος, η 25^η σημαίνει πως το 25% των παιδιών βρίσκονται σε χαμηλότερες 

θέσεις. Τα άκρα είναι η 3^η και 97^η  καμπύλη, οποιαδήποτε τιμή πέρα από αυτές αντιστοιχεί στις μη φυσιολογικές. Η αύξηση είναι μια σταδιακή διαδικασία, συνεπώς πρέπει να γίνονται διαδοχικές

 μετρήσεις

Δείκτης μάζας σώματος.

Ο Δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ, body mass index (BMI), ή Quetelet index) είναι μία γενική ιατρική ένδειξη για τον υπολογισμό του βαθμού παχυσαρκίας ενός ατόμου. Λόγω του εύκολου υπολογισμού του είναι ένα ευρέως διαδεδομένο διαγνωστικό εργαλείο των πιθανών προβλημάτων υγείας ενός ατόμου σε σχέση με το βάρος του. Δημιουργήθηκε το 1832 από τον Adolphe Quetelet. Ο WHO το 1998 όρισε την παχυσαρκία ως την κατάσταση του ανθρώπου που χαρακτηρίζεται από υπέρμετρη αύξηση του σωματικού λίπους σε τέτοιο βαθμό που επηρεάζει την υγεία και ευεξία του ασθενούς. Για να χαρακτηριστεί ένα άτομο υπέρβαρο ή παχύσαρκο και να προσδιοριστεί αν διατρέχει κίνδυνο για την εμφάνιση χρόνιων νοσημάτων πρέπει να υπολογιστεί το ποσοστό λίπους . Γι’αυτό πρότεινε  να χρησιμοποιείται ο ΒΜΙ.(1998)
Υπολογίζεται πολύ εύκολα από τον τύπο:

(βάρος σε κιλά)/(Ύψος σε μέτρα)^2 (wikipedia)

Επιπολασμός υπέρβαρων παιδιών 4-11 κατοίκων Eυρώπης, μετρήθηκαν με ΒΜΙ . international obesity of task force. (WHO 2004)

 

 

Εμβόλια

Η διαδικασία με την οποία καθιστούμε έναν οργανισμό πρόσκαιρα ή μόνιμα ανθεκτικό σε μια λοιμώδη νόσο καλείται ανοσοποίηση. Διακρίνεται σε ενεργητική και παθητική.

ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ: εμβόλια

ΠΑΘΗΤΙΚΗ: έτοιμα αντισώματα , γ σφαιρίνη ή ζωικός αντιορός-αντιτοξίνη.

Τα εμβόλια είναι σκευάσματα που περιέχουν

Αντιγόνο: ουσία αναγνωρίσιμη από ανοσιακό σύστημα ικανή να επάγει ανοσιακή απάντηση

Ανοσοενισχυτικές ουσίες: ουσίες που προστίθενται για να ενισχύσουν την αντιγονικότητα του εμβολίου.

Πρωτείνες μεταφορείς: πρωτείνες με τις οποίες συνδέονται χημικά ορισμένα ασθενή ανοσογόνα για να γίνουν ισχυρά.

Σταθεροποιητικές ουσίες

Συντηρητικά

Αντιβιοτικά

Προσμίξεις υλικού καλλιέργειας

Η πρώτη είσοδος του αντιγόνου του εμβολίου στον οργανισμό προκαλεί πρωτοπαθή ανοσιακή απάντηση, δηλαδή, μεσολαβεί μια λανθάνουσα περίοδος 1 ημέρας έως 4 εβδομάδων και ακολουθεί βαθμιαία παραγωγή ειδικών αντισωμάτων , κυρίως IgM και είναι αυτά που ανιχνεύονται μετά την πρώτη γνωριμία του ανοσιακού μας συστήματος με το αντιγόνο. Ο τίτλος αυτός των αντισωμάτων κορυφώνεται μετά από 4 ημέρες έως 3-4 εβδομάδες και μετά ελαττώνεται βαθμιαία μέχρι να μην είναι ανιχνεύσιμος δηλαδή μετά 4-6 εβδομάδες.  

Η δεύτερη είσοδος του αντιγόνου στον οργανισμό προκαλεί δευτερογενή απάντηση κατά την οποία δεν υπάρχει περίοδος λανθάνουσα  τα ειδικά αντισώματα είναι IgG  ο τίτλος τους είναι πολύ υψηλότερος και η κορύφωσή του συντελείται σε 1-3 ημέρες.

Συζευγμένα Εμβόλια

Τα εμβόλια που ως ανοσογόνο έχουν πολύ-ολιγο-γλυκο-σακχαριδικά αντιγόνα ( δεν προκαλούν μακροχρόνια προστατευτική ανοσία και ανοσιακή μνήμη)

Για την ενίσχυση της ανοσογονικότητάς τους γίνεται σύζευξη με ορισμένα πρωτεινικά μακρομόρια ( πρωτείνες-μεταφορείς)  και όλο το σύμπλοκο συμπεριφέρεται ως ισχυρό ανοσογόνο που επάγει ανοσιακή απάντηση. Τέτοιες πρωτείνες είναι τοξοειδή του τετάνου, διφθερίτιδας, εξωτερικής μεμβράνης μηνιγγιτιδοκοκκου.

Συνδυασμένα Εμβόλια

Τα εμβόλια που περιέχουν στο ίδιο σκεύασμα διαφορετικά ανοσογόνα που θα προσφέρουν ανοσία για περισσότερους από ένα λοιμογόνους παράγοντες.(2-6)

Πρόγραμμα Εμβολιασμών

1. Ηπατίτιδα Β
• Βασικά στοιχεία
Η ηπατίτιδα Β είναι μια φλεγμονή του ήπατος που προκαλείται από τον ιό (HBV). Η σοβαρότητα της ποικίλει και μπορεί να είναι είναι σύντομης διάρκειας με οξύ χαρακτήρα ή να αποτελέσει μια σοβαρή χρόνια ασθένεια του ήπατος που αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου από κίρρωση του ήπατος, καρκίνο του ήπατος ή ηπατική ανεπάρκεια. Τα χαρακτηριστικά της συμπτώματα είναι το κιτρίνισμα του δέρματος και των ματιών (ίκτερος), πυρετός, αδυναμία, νωθρότητα, απώλεια της όρεξης και εμετός. Υπολογίζεται ότι 2 δις. άνθρωποι παγκοσμίως έχουν μολυνθεί από τον ιό, 350 εκατομμύρια αντιμετωπίζουν χρόνια προβλήματα με το ήπαρ τους και περίπου 600.000 πεθαίνουν κάθε χρόνο από τις βραχυπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες συνέπειές της.

• Τρόποι μετάδοσηςΜεταδίδεται από την επαφή με μολυσμένο αίμα, σωματικά υγρά κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής (σπέρμα, κολπικά υγρά), χρήση κοινών συριγγών και περιγεννητικά (κατά τη διάρκεια της γέννησης από τη μολυσμένη μητέρα στο νεογέννητο παιδί).

• Εμβολιασμός
Ο εμβολιασμός συνιστάται για όλα τα βρέφη, τα μεγαλύτερα παιδιά, τους εφήβους που δεν εμβολιάστηκαν στο συνιστώμενο χρονικό διάστημα, αλλά και τους ενήλικες που βρίσκονται σε ομάδες υψηλού κινδύνου (π.χ. άτομα με έντονη σεξουαλική δραστηριότητα, χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών, άτομα που κάνουν συχνά μεταγγίσεις αίματος, δέκτες οργάνων από μεταμόσχευση, επαγγελματίες υγείας και άτομα που ταξιδεύουν συχνά σε χώρες με μεγάλα ποσοστά μόλυνσης).

2. Διφθερίτιδα, Τετάνος, Κοκκύτης
• Βασικά στοιχεία
Η διφθερίτιδα είναι μια σοβαρή βακτηριδιακή λοίμωξη που προσβάλλει το ανώτερο αναπνευστικό σύστημα. Τα συμπτώματά της είναι πονόλαιμος, πρήξιμο στους λεμφαδένες του λαιμού και μια γκρίζα μεμβράνη που καλύπτει τις αμυγδαλές και το λαιμό, αναπνευστικές δυσκολίες και ήπιος πυρετός. Μπορεί όμως να προκαλέσει επιπλοκές στο αναπνευστικό και στο καρδιαγγειακό σύστημα, παράλυση ή ακόμα και θάνατο.
Ο τέτανος είναι βακτηριδιακή λοίμωξη που προσβάλλει το νευρικό σύστημα. Τα κυριότερα συμπτώματα είναι η ευερεθιστότητα, η δυσκαμψία και οι έντονοι μυϊκοί σπασμοί. Μπορεί να προκαλέσει «κλείδωμα» του σαγονιού, με αποτέλεσμα το άτομο να μην μπορεί να ανοίξει το στόμα του ή να καταπιεί. Περίπου 20% των περιπτώσεων με τέτανο καταλήγουν σε θάνατο.
Ο κοκκύτης είναι μια μεταδοτική βακτηριδιακή ασθένεια που προκαλεί συσσώρευση πηχτής βλέννας, φλεγμονή και στένωση στους αεραγωγούς. Τα κυριότερα συμπτώματα είναι οι κρίσεις έντονου βήχα που εναλλάσσονται με το χαρακτηριστικό ήχο του κοκκυτικού παροξυσμού (μοιάζει με κραυγή κόκορα, καθώς το παιδί προσπαθεί να αναπνεύσει στο τέλος της κρίσης), οι εμετοί και οι διαταραχές του ύπνου. Μπορεί επίσης να προκαλέσει απώλεια βάρους, κατάγματα στα πλευρά, λιποθυμία λόγω του έντονου βήχα, πνευμονία και νοσηλεία στο νοσοκομείο εξαιτίας των επιπλοκών. Παγκοσμίως, υπάρχουν περίπου 30 εκατομμύρια περιστατικά κοκκύτη και εξαιτίας του καταγράφονται 300.000 θάνατοι.

• Τρόποι μετάδοσης
Η διφθερίτιδα και ο κοκκύτης μεταδίδονται από άτομο σε άτομο από βακτηρίδια που μεταφέρονται μέσω των σταγονιδίων που εκπέμπονται με το βήχα από τους ασθενείς . Ο τέτανος μεταδίδεται από βακτηρίδια που εισχωρούν στο σώμα μέσω αμυχών και πληγών.

• Εμβολιασμός
Ο εμβολιασμός (ένα εμβόλιο και για τις τρεις ασθένειες) συνίσταται για όλα τα βρέφη, παιδιά, εφήβους. Για τους ενήλικες, προτείνεται ο επαναληπτικός εμβολιασμός ανά δέκα χρόνια.

3. Πολιομυελίτιδα

• Βασικά στοιχεία
Η πολιομυελίτιδα είναι μια ιογενής λοίμωξη του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού. Αποτελεί νόσο του νευρικού συστήματος που προκαλείται από τον ομώνυμο ιό και προσβάλλει κυρίως παιδιά μικρότερα των 5 ετών .  Περίπου 1 στα 200 άτομα που  μολύνονται από τον ιό μπορεί να οδηγηθούν σε παράλυση (κυρίως των κάτω άκρων) και από αυτά ένα 5% με 10% να πεθάνει από την παράλυση των αναπνευστικών μυών. Τα κρούσματα πολιομυελίτιδας μειώνονται παγκοσμίως, κυρίως εξαιτίας των στρατηγικών πρόληψης.

• Τρόποι μετάδοσης
Μεταδίδεται κυρίως μέσω της επαφής με τα κόπρανα και τις στοματικές και ρινικές εκκρίσεις ενός μολυσμένου ατόμου.

• Εμβολιασμός
Ο εμβολιασμός συνιστάται για όλα τα βρέφη και αρχίζει από την ηλικία των 2 μηνών και χρειάζονται επαναληπτικές δόσεις. Επίσης, συνιστάται ο εμβολιασμός των ενηλίκων σε περίπτωση που ταξιδεύουν σε χώρες με μεγάλα ποσοστά μόλυνσης ή είναι επαγγελματίες υγείας.

4. Αιμόφιλος τύπου Β
• Βασικά στοιχείαΟ αιμόφιλος τύπου Β είναι ένα βακτηρίδιο που μπορεί να προκαλέσει μηνιγγίτιδα, ωτίτιδα, αρθρίτιδα, πνευμονία και άλλες σοβαρές λοιμώξεις. Ιδιαίτερα ευαίσθητα είναι τα μωρά.

• Τρόποι μετάδοσηςΜεταδίδεται κυρίως μέσω των εκκρίσεων της αναπνευστικής οδού (βήχας, φτάρνισμα).

• Εμβολιασμός
Ο εμβολιασμός συνιστάται για τα βρέφη ηλικίας 2 μηνών και άνω και χρειάζονται επαναληπτικές δόσεις. Επίσης συνίσταται σε ενήλικους φορείς του HIV ή άλλων ασθενειών που εξασθενούν το ανοσοποιητικό σύστημα και σε άτομα που λαμβάνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα φαρμακευτική αγωγή με στεροειδή, έχουν καρκίνο που αντιμετωπίζεται με ακτινοθεραπεία ή φάρμακα και αντιμετωπίζουν προβλήματα με τη σπλήνα τους.


5. Μηνιγγιτιδόκοκκος C
• Βασικά στοιχεία
Ο μηνιγγιτιδόκοκκος είναι ένα μικρόβιο που μπορεί να προκαλέσει βαριά θανατηφόρο σηψαιμία / επεισόδια σηψαιμίας με πυρετό, εξάνθημα και πόνο στις αρθρώσεις ή μηνιγγίτιδα. Τα κύρια συμπτώματα της μηνιγγίτιδας,  είναι ο πυρετός, ο πονοκέφαλος, η ναυτία, οι εμετοί και οι ψυχικές διαταραχές.

•  Τρόποι μετάδοσης
Μεταδίδεται μέσω στενής επαφής με ασθενείς ή με άτομα που είτε είναι φορείς (έχουν το μικρόβιο αλλά δε νοσούν), είτε νοσούν αλλά δεν έχουν ακόμα εκδηλώσει συμπτώματα. Παρ’ όλο που ο αριθμός των φορέων είναι υψηλός, η μηνιγγίτιδα από μηνιγγιτιδόκοκκο είναι σπάνια.

• Εμβολιασμός
Ο εμβολιασμός συνιστάται για τα βρέφη 2 μηνών και άνω και χρειάζονται επαναληπτικές δόσεις. Επίσης, συνιστάται για ενήλικες που ζουν σε μεγάλους χώρους συγκέντρωσης (π.χ. στρατόπεδα, φοιτητικές εστίες), αντιμετωπίζουν προβλήματα με τον σπλήνα τους, είναι επαγγελματίες υγείας ή ταξιδεύουν σε χώρες με μεγάλα ποσοστά μόλυνσης.

6. Πνευμονιόκοκκος (PCV)
• Βασικά στοιχεία
Ο πνευμονιόκοκκος είναι ένα μικρόβιο που μπορεί να προκαλέσει πνευμονία με υψηλό πυρετό, βήχα και δυσκολία στην αναπνοή και σοβαρή μηνιγγίτιδα.

• Τρόποι μετάδοσης
Μεταδίδεται μέσω της αναπνευστική οδού με το βήχα και το φτάρνισμα.

• Εμβολιασμός
Ο εμβολιασμός συνιστάται για τα βρέφη 2 μηνών και άνω και χρειάζονται επαναληπτικές δόσεις. Επίσης, συνίσταται για ενήλικες που είναι  άνω των 65 και πάσχουν από χρόνια προβλήματα υγείας (καρδιαγγειακά, κίρρωση του ήπατος, αναπνευστικά προβλήματα) ή είναι καπνιστές ή αλκοολικοί.

7. Ιλαρά, Παρωτίτιδα, Ερυθρά
• Βασικά στοιχεία
Η ιλαρά είναι μια πολύ μεταδοτική λοίμωξη του αναπνευστικού με κύρια συμπτώματα τα εξανθήματα, υψηλό πυρετό, βήχα και ρινική καταρροή τα οποία διαρκούν περίπου μια βδομάδα. Παρουσιάζονται επιπλοκές (πνευμονία και σπανιότερα εγκεφαλίτιδα) κυρίως σε παιδιά κάτω των 5 ετών και σε ενηλίκους άνω των 20.
Η παρωτίτιδα έχει ως κύρια συμπτώματα τον πυρετό, πονοκεφάλους, μυϊκούς πόνους, απώλεια της όρεξης και πρήξιμο των σιελογόνων αδένων. Σπάνια εμφανίζονται επιπλοκές αν και μπορεί να προκαλέσει μηνιγγίτιδα, πρήξιμο των γεννητικών οργάνων (στην εφηβεία η φλεγμονή των όρχεων μπορεί να επιφέρει στειρότητα), αποβολές και μόνιμη κώφωση.
Η ερυθρά είναι μια ήπια λοιμώδης ασθένεια που προκαλεί διόγκωση των λεμφαδένων πίσω από τα αυτιά και στο πίσω μέρος του αυχένα , εξανθήματα και πυρετό που διαρκεί για δύο με τρεις μέρες. Σε περίπτωση μόλυνσης εγκύων σοβαρά προβλήματα στο έμβρυο (κώφωση, νοητική υστέρηση, προβλήματα στην καρδιά, στο συκώτι και στη σπλήνα).

• Τρόποι μετάδοσης
Η ιλαρά,  η παρωτίτιδα και η ερυθρά, είναι ιδιαίτερα μεταδοτικές νόσοι και μεταδίδονται με την επαφή με μολυσμένα άτομα μέσω του βήχα και του φταρνίσματος.

• Εμβολιασμός
Συνιστάται να εμβολιάζονται για την ιλαρά, παρωτίτιδα και ερυθρά τα παιδιά στην ηλικία των 12 μηνών.  Όσον αφορά τους ενήλικους συνιστάται να εμβολιάζονται οι έγκυες, όσοι ταξιδεύουν συχνά και οι επαγγελματίες υγείας. Δε συνιστάται να εμβολιάζονται οι άνδρες που έχουν ήδη νοσήσει και οι γυναίκες που δεν επιθυμούν να αποκτήσουν παιδιά και έχουν ήδη εμβολιαστεί ή νοσήσει από ερυθρά.

8. Ανεμευλογιά
• Βασικά στοιχεία
Ιδιαίτερα μολυσματική ασθένεια που προκαλείται από τον ιό της ανεμευλογιάς. Προκαλεί υψηλό πυρετό και εξανθήματα που προκαλούν φαγούρα. Τα βασικά συμπτώματά της είναι τα εξανθήματα που μοιάζουν με φουσκάλες που καλύπτουν το σώμα και είναι κυρίως συγκεντρωμένα στο πρόσωπο, στο κρανίο και στον κορμό. Η πλειοψηφία των νοσούντων εμφανίζει πυρετό λίγο πριν ή κατά την εμφάνιση των εξανθημάτων. Τα εμβολιασμένα άτομα που εκτίθενται στον ιό είναι πιθανό να νοσήσουν εμφανίζοντας όμως ηπιότερα συμπτώματα. (χαμηλότερο πυρετό και λιγότερα έντονα εξανθήματα). Οι κυριότερες επιπλοκές είναι οι μολύνσεις του δέρματος και η πνευμονία. Οι έφηβοι και οι ενήλικες που δεν είναι εμβολιασμένοι κινδυνεύουν να νοσήσουν βαρύτερα.

• Τρόποι μετάδοσηςΗ ανεμευλογιά είναι ιδιαίτερα μεταδοτική νόσος και μεταδίδεται μέσω της άμεσης επαφής με τους νοσούντες (βήχας και  φτέρνισμα).

• Εμβολιασμός
Συνιστάται να εμβολιάζονται όλα τα παιδιά και οι ενήλικες οι οποίοι δεν έχουν νοσήσει έως εκείνη τη στιγμή.

9. Ιός Ανθρώπινων Θηλωμάτων• Βασικά στοιχεία
Ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων είναι ένας κοινός ιός που τις περισσότερες φορές δεν εμφανίζει κανένα σύμπτωμα. Υπάρχουν πάνω από 40 τύποι του ιού. Μερικοί από αυτούς μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο του τραχήλου στις γυναίκες αλλά και άλλες μορφές καρκίνου στους άνδρες.

• Τρόποι μετάδοσης
Ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων μεταδίδεται μέσω της σεξουαλικής επαφής.

• Εμβολιασμός
Συνιστάται να εμβολιάζονται όλα τα κορίτσια 12-15 ετών αλλά και οι γυναίκες μέχρι 26 ετών.

10. Ηπατίτιδα Α
• Βασικά στοιχεία
Αποτελεί οξεία νόσο του ήπατος που προκαλείται από τον ιό (HΑV) και μπορεί να διαρκέσει από λίγες βδομάδες ως αρκετούς μήνες. Έχει παρόμοια συμπτώματα με την Ηπατίτιδα Β. Αντιθέτως από την Ηπατίτιδα Β και C δεν προκαλεί χρόνια νόσο και χρόνια προβλήματα στο ήπαρ και σπανίως οδηγεί σε θάνατο. Επιφέρει όμως συμπτώματα που εξασθενούν τον οργανισμό και για αυτό το λόγο έχει σημαντικές επιπτώσεις στην οικονομική και κοινωνική ζωή, επεδή τα μολυσμένα άτομα χρειάζονται μεγάλο χρονικό διάστημα για να αναρρώσουν πλήρως. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο προκύπτουν 1,4 εκατομμύρια νέα κρούσματα παγκοσμίως.

• Τρόποι μετάδοσης
Μεταδίδεται κυρίως μέσω της κατανάλωσης τροφίμων και ποτών που έχουν μολυνθεί από κόπρανα ατόμου που είναι ήδη προσβεβλημένο από τη νόσο. Σχετίζεται κυρίως με τις κακές συνθήκες ύδρευσης-αποχέτευσης και την έλλειψη ατομικής υγιεινής (π.χ. πλύσιμο χεριών). Πολύ πιο σπάνια μπορεί να μεταδοθεί και από μολυσμένο αίμα.

• Εμβολιασμός
Ο εμβολιασμός συνιστάται για τα παιδιά αρχίζοντας από την ηλικία του ενός έτους και για άτομα που ταξιδεύουν σε χώρες με μεγάλα ποσοστά μόλυνσης από τον ιό.

11. Φυματίωση
• Βασικά στοιχεία
Η φυματίωση είναι ασθένεια που πλήττει πάντα τους πνεύμονες αλλά μπορεί να επηρεάσει και τον εγκέφαλο, τα νεφρά και τη σπονδυλική στήλη. Τα κυριότερα συμπτώματά της είναι η απώλεια βάρους, το αίσθημα αδυναμίας, ο πυρετός και οι νυχτερινές εφιδρώσεις. Τα συμπτώματα που αφορούν ειδικά την πνευμονική λειτουργία περιλαμβάνουν έντονο πόνο στο στήθος και αιμοπτύσεις.

• Τρόποι μετάδοσης
Μεταδίδεται από τα μικρόβια που εκπέμπονται στον αέρα από τα μολυσμένα άτομα μέσω του βήχα και του φταρνίσματος. Τα μικρόβια αυτά μπορούν να επιβιώσουν για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα και μολύνουν τα υγιή άτομα που θα έρθουν σε επαφή.

• Εμβολιασμός
Ο εμβολιασμός συνιστάται για παιδιά 4-6 ετών αφού πρώτα γίνει έλεγχος με Mantoux ή άτομα οποιασδήποτε ηλικίας που ήρθαν σε επαφή με ασθενή.

12. Γρίππη
• Βασικά στοιχεία
Αποτελεί ασθένεια του αναπνευστικού συστήματος και προκαλείται από διάφορους τύπους του ιού της γρίππης. Η βαρύτητα της μπορεί να ποικίλει από μέτρια ως πολύ σοβαρή και μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο. Τα κυριότερα συμπτώματα είναι ο υψηλός πυρετός, ο πονοκέφαλος, το αίσθημα κόπωσης, η καταρροή, η ξηρότητα στο λαιμό, οι μυϊκοί πόνοι και οι στομαχικές διαταραχές (ναυτία, εμετοί και διάρροια). Οι επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν είναι η πνευμονία, η αφυδάτωση και η επιδείνωση χρόνιων ασθενειών (π.χ. διαβήτης, καρδιαγγειακά προβλήματα και άσθμα).

• Τρόποι μετάδοσης
Μεταδίδεται από τα μικρόβια που εκπέμπονται στον αέρα από τα μολυσμένα άτομα (βήχας και  φτέρνισμα), καθώς και από αντικείμενα τα οποία έχουν ακουμπήσει τα ασθενή άτομα.

• Εμβολιασμός
Ο εμβολιασμός συνιστάται για παιδιά από την ηλικία των 6 μηνών και για ενηλίκους άνω των 50 ετών μια φορά ετησίως.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Clinical Guidelines of the American Academy of Pediatric Dentistry. Common Pediatric Medications. Reference manual, Vol 32, No 6. (από ιστοσελίδα AAPD).  

2. Clinical Guidelines of the American Academy of Pediatric Dentistry. Common Laboratory Values.  Reference manual, Vol 32, No 6. (από ιστοσελίδα AAPD).

3. Clinical Guidelines of the American Academy of Pediatric Dentistry. Childhood and Adolescent Immunization Schedule. Reference manual, Vol 32, No 6. (από ιστοσελίδα AAPD).

4. Clinical Guidelines of the American Academy of Pediatric Dentistry. Growth Charts. Reference manual, Vol 32, No 6. (από ιστοσελίδα AAPD).

5. Clinical Guidelines of the American Academy of Pediatric Dentistry. Body Mass Index (BMI) Charts. Reference manual, Vol 32, No 6. (από ιστοσελίδα AAPD).

6. Διπλωματική διατριβή, Μαρία Παπαδοπούλου , σχέση μεταξύ των δεικτών εκτίμησης σωματικής σύστασης, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Διαιτολογίας και Διατροφολογίας

7. Εθνικό Συνταγολόγιο, Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων.

8. Βασική Παιδιατρική , Κανακούδη, Κάντζος.

Διαβάστε περισσότερα

ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΤΙΣ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ.CHANGES IN BEHAVIOURAL MANAGEMENT IN PEDIATRIC DENTISTRY ACADEMIES-

ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΤΙΣ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ.

Όλες οι Επιστημονικές Ακαδημίες ανά τον κόσμο  έχουν στόχο να βοηθήσουν τα μέλη τους να έχουν την πιο έγκυρη και εμπεριστατωμένη γνώση προκειμένου

να πετύχουν την υψηλότερη παροχή φροντίδας.

Συγκεκριμένα , χαρακτηριστικά αναφέρεται στις πρώτες σελίδες της Ευρωπαικής και της Αμερικάνικης Ακαδημίας Παιδοδοντιάτρων

v  The European Academy of Paediatric Dentistry

v  is an organization of individuals whose primary concern

v   is in the area(s) of practice, education and/or research

v  specifically related to the specialty of Paediatric Dentistry

v  It purpose shall be the advancement of the specialty o

v   Paediatric Dentistry for the benefit

v  of the oral health of children

   και

v  The AAPD is the membership organization

v  representing the specialty

v  of pediatric dentistry.

v   Our 8,000 members serve as primary care

v  providers for millions of children

v  from infancy through adolescence.

Ακόμη 3 ακαδημίες παιδοοδοντιάτρων που ακολουθούν τις οδηγίες από τις 2 παραπάνω ακαδημίες και απευθύνονται σε μεγάλο κοινό και επαγγελματιών αλλά και ασθενών είναι η Αυστραλιακή , η Αργεντίνικη και η Καναδική.

Κατά καιρούς μετά από συγκεντρώσεις διακεκριμένων επιστημόνων

αξιοποιώντας τις τρέχουσες εξελίξεις στο χώρο των επιστημών υγείας τα πρωτόκολλα που έχουν διατυπωθεί για την εξυπηρέτηση και επιμόρφωση των μελών, μπορεί να αναθεωρηθούν.

    Οι Αλλαγές στα guidelines της AAPD με την πάροδο των ετών:

Αφορούν τις βασικές τεχνικές, τις επικοινωνιακές  αλλά και τις επεμβατικές αλλά και σε άλλα κρίσιμα θέματα για την θεραπεία των μικρών ασθενών όπως την ποσότητα χορήγησης φθορίου, την χρήση ξυλιτόλης αλλά και προστέθηκαν οδηγίες για προβλήματα που δεν απασχολούσαν τις προηγούμενες δεκαετίες τις νεοσύστατες ακαδημίες. ( πχ κοσμήματα στην στοματική κοιλότητα και προβλήματα ή στοματική υγεία της εγκύου εφήβου)

Συγκεκριμένα τα σταθερά εφόδια του παιδοοδοντιάτρου

( οι επικοινωνιακές τεχνικές ,ακολουθούνται και υιοθετούνται εξ’ολοκλήρου από τους επαγγελματίες παγκοσμίως)

      Οι επικοινωνιακές τεχνικές είναι ( ή μη φαρμακολογικές )

v  Λέω – δείχνω – κάνω

v  Voice Control

v  Μη λεκτική επικοινωνία

v  Θετική ενίσχυση

v  Διάσπαση προσοχής

Σχετικά με τη διαδρομή της κάθε μία τεχνικής

Λέω –Δείχνω –κάνω

•      Είναι η πιο Γνωστή μέθοδος

•      Αντενδείξεις: καμία

•      Έχει παραμείνει σε όλα τα έτη με τον ίδιο τρόπο και ενδείκνυται για να καταλάβει το παιδί τι θέλουμε να κάνουμε

 

Voice control

v  Αλλαγή του τόνου της φωνής για να μας προσέξει το παιδί

v  Ενδείκνυται σε μη συνεργάσιμα παιδιά

v  Αντενδείκνυται σε μικρής ηλικίας, ανώριμα ή διανοητικά καθυστερημένα

v  2005 1η φορά

v  Οι γονείς πρέπει να είναι ενήμεροι, ίσως αντιδράσουν

v  Μόνη αντένδειξη τα άτομα με μειωμένη ακοή (αναφέρεται και το 2006)

         Μη λεκτική επικοινωνία

•      Με τον τόνο της φωνής, τις εκφράσεις του προσώπου, τα μάτια και τη στάση του σώματος

•      Χρησιμοποιείται σε όλα τα παιδιά

•      Καμία αντένδειξη

•      Καμία αλλαγή με τα χρόνια

       Θετική ενίσχυση

•      Γνωστή τεχνική

•      Ενδείκνυται σε όλα τα παιδιά

•      Καμία αντένδειξη

•      Δεν υπήρξε αλλαγή με την πάροδο των ετών

Διάσπαση προσοχής

•      Ενδείκνυται σε όλα τα παιδιά

•      Καμία αντένδειξη

•      Παραμένει ίδια με τα χρόνια.

•      Προστέθηκε το 2005 και συνεχίστηκε και το 2006

•      Eνδείκνυται ένα διάλειμμα από τη θεραπεία σαν διάσπαση της προσοχής πριν προβούμε σε άλλες πιο επεμβατικές τεχνικές

      Παρουσία/ απουσία γονέα

•      Δεν αναφέρεται σαν τεχνική το 1991. Πρωτοαναφέρεται το 1996.

•      Σε όλους τους ασθενείς, χωρίς αντενδείξεις

•      2006èΑναφέρεται για 1η φορά ότι κάποιοι γονείς ίσως να μη δεχθούν να βγουν έξω

Επεμβατικές τεχνικές

Παλάμη στο στόμα (ΗΟΜ)
     

Σκοποί (AAPD 2005)

•      Ανάκτηση Προσοχής του παιδιού

•      Να βοηθήσει το παιδί να ανακτήσει τον αυτοέλεγχό του μετά από την υστερική κρίση και να αποκτήσει αυτοπεποίθηση

•      Ασφάλεια του παιδιού κατά τη διάρκεια της θεραπείας

•      Να περιοριστεί την ανάγκη για ενσυνείδητη χαλάρωση και γενική αναισθησία.

Ενδείξεις

q  Υγιή παιδιά

q   Φυσιολογική ικανότητα επικοινωνίας

q   Παιδιά ικανά να συνεργαστούν

q   Όταν αυτά επιδεικνύουν επιθετική και υστερική συμπεριφορά προκειμένου να αποφύγουν την οδοντιατρική θεραπεία.

Αυτή η τεχνική έχει δεχτεί ιδιαίτερη κριτική τα τελευταία χρόνια με αποκορύφωμα την ολική αποπομπή της το 2006 από τις τεχνικές που αναφέρει η ΑΑΡD , συγκεκριμένα:

•      Απαραίτητη η συναίνεση του γονέα/ κηδεμόνα.

•      2000 και μετά è η συναίνεση πρέπει να είναι έγγραφη.

•      2005 τονίζεται η πιθανότητα να έχει αρνητικές συνέπειες σε μελλοντικά ραντεβού του ασθενή

•      Το 2006 δεν περιλαμβάνεται στα guidelines ως τεχνική

Προστατευτική ακινητοποίηση

•      2000 και μετά δεν υπάρχει ως ένδειξη η ανάγκη για διάγνωση ή θεραπεία όταν το παιδί δε συνεργάζεται με τις υπόλοιπες τεχνικές

•      2005 και μετά αναφέρονται αμφιβολίες για τη χρήση της, τονίζεται η ανάγκη της γονικής συναίνεσης και προστίθενται αντενδείξεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση

•      2005-2006: ένδειξη αποτελούν οι ασθενείς υπό ενσυνείδητη χαλάρωση

Φαρμακολογικές τεχνικές

Πρωτοξείδιο του αζώτου

•      Απαραίτητη η έγγραφη συναίνεση του γονέα

•      Μέχρι και το ’96 αναφέρεται χωριστά στην ενσυνείδητη χαλάρωση και στο πρωτοξείδιο. Μετά δεν τα διαχωρίζει.

•      Από το 2000 και μετά δεν αποτελούν ένδειξη οι ασθενείς ASA I και II

Γενική Αναισθησία

Πρωτοαναφέρθηκε η χρήση της για τη θεραπεία  παιδοδοντιατρικών ασθενών στα guidelines της AAPD το 1985!!!

Ιδιες από 1991- 1996

•      ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

–      Ασθενείς με φυσική, νοητική υστέρηση. Άτομο με προβλήματα υγείας

–      Ασθενείς που χρειάζονται θεραπεία, αλλά η τοπική αναισθησία είναι αναποτελεσματική (εκτεταμένη λοίμωξη, αλλεργία, ανατομική πολυμορφία)

–      Ιδιαίτερα μη συνεργάσιμα παιδιά, φοβικά, αγχωμένα, που δεν μπορούν να επικοινωνήσουν και έχουν εκτεταμένη οδοντιατρική ανάγκη

–      Ασθενείς με εκτεταμένο προσωπικό τραυματισμό

–      Ασθενείς που έχουν εκτεταμένη οδοντιατρική ανάγκη και δεν θα την αντιμετωπίσουν αλλιώς

–      Για την προστασία ανάπτυξης φοβικών ασθενών

Αντενδείξεις

•      Υγιή άτομα που μπορούν να συνεργασθούν με τις κατάλληλες τεχνικές

•      Άτομα με προβλήματα υγείας στα οποία αντενδείκνυται

                   

Επιθυμούμε με τη χρήση της

•      Επαφή με τον ασθενή

•      Μετατροπή του μη συνεργάσιμου παιδιού σε συνεργάσιμο

•      Ολοκλήρωση της θεραπείας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο

•      Συμφωνία του γονέα για τη διαδικασία, τα φάρμακα

•      Όχι επιπλοκές

•      Πλήρη επαναφορά του ασθενούς

Το 2005

•      Αναφέρεται καθαρά για πρώτη φορά ότι μπορεί να γίνει σε νοσοκομείο ή στο ιατρείο

•      Η ιστοσελίδα της AAPD παραπέμπει σε χωριστές σελίδες από αυτές του behavior management που εξηγούν τη διαδικασία

Το 2006

Προσθέτει για 1η φορά, την διαφορά στη νομοθεσία των διαφόρων πολιτειών της Αμερικής και αναφέρονται όλα τα στοιχεία που πρέπει να καταγράφονται στο ιστορικό.

UK Guidelines

 Υπάρχουν διαφορές …

•      Σχετικά με το voice control αναφέρουν ότι δεν είναι πλέον αποδεκτό από ορισμένους γονείς ή κλινικούς.

•       Αντενδείκνυται στα παιδιά με προβλήματα ακοής ή νοητικά ανάπηρα

•      Προτείνεται το modeling σαν μη φαρμακολογική μέθοδος

•      Προτείνεται επίσης η συστηματική απευαισθητοποίηση σαν τρόπος να ξεπεράσει το παιδί μικρούς φόβους.

•      Αναφέρουν πως Ίσως βοηθά και ο ψυχολόγος

•      Περιλαμβάνουν την ΗΟΜ και την παρουσία/ απουσία γονέα στις μεθόδους αρνητικής επιβράβευσης ενώ στα Αμερικάνικα δε γίνεται τέτοιος διαχωρισμός. Η ΗΟΜ προτείνεται εδώ ακόμα.

•      Μεγάλη αναφορά γίνεται για το αν ο γονέας πρέπει να μένει μέσα ή όχι. Αναφέρονται οι νέες τάσεις και η προτίμηση από τους γονείς να μένουν μέσα

•      Δεν κάνει ιδιαίτερη μνεία στην γενική αναισθησία και το πρωτοξείδιο.

•       Τονίζει πως η νομοθεσία είναι διαφορετική για κάθε χώρα της Ευρώπης

•      Και ότι εξασκείται από μόνο από ειδικούς.

•      Σχολιάζουν ότι Αν το παιδί θα χρειαστεί πάνω από 3 επισκέψεις  με sedation συμφέρει οικονομικά η γ.α

Συστήνεται για την πιο εύρωστη παρουσία των επαγγελματιών στον χώρο, για καλύτερη παροχή υπηρεσιών (quality assessment) αλλά και για λόγους κατοχύρωσης από νομική σκοπιά να παρακολουθούνται οι εξελίξεις στον εξειδικευμένο χώρο της παιδοοδοντιατρικής από τα επίσημα όργανά της.

references

1.Guideline on Behavior Guidance for the Pediatric Dental Patient, 2011, AAPD

2.Editorial and Guest Editorial. Eur Arch Pead Dent 2010; 11(4):163-165.

3.Review: Behavior Management Techniques in Paediatric Dentistry. Eur Arch Pead Dent 2010; 11(4): 166-174.

4.Vanesa Boka , Kostas Arapostathis , Poster Presentation

Διαβάστε περισσότερα