Παιδοδοντίατρος Θεσσαλονίκη
Ζητήσετε από την γραμματεία του ιατρείου μας μία ξενάγηση στον χώρο ή να σας στείλουμε έντυπο υλικό με το βιογραφικό της γιατρού και φωτογραφίες του χώρου μας.
Τετάρτη 29 Μαΐου 2013
ΚΑΤΑΓΜΑ ΑΔΑΜΑΝΤΙΝΗΣ ΟΔΟΝΤΙΝΗΣ...ENAMEL DENTIN FRACTURE
ΚΑΤΑΓΜΑ
ΑΔΑΜΑΝΤΙΝΗΣ ΟΔΟΝΤΙΝΗΣ ΧΩΡΙΣ ΕΜΠΛΟΚΗ ΠΟΛΦΟΥ
Τα κατάγματα αδαμαντίνης οδοντίνης αποτελούν
το 1/3 όλων των καταγμάτων . Συμβαίνουν στους άνω κεντρικούς τομείς συνηθέστερα
. Τα κατάγματα έχουν σαν αποτέλεσμα την έκθεση των οδοντινοσωληναρίων στο στοματικό
περιβάλλον. Η αποκάλυψη της οδοντίνης προκαλεί πόνο στο κρύο, ζεστό, μάσηση. Η
ένταση είναι ανάλογη της εκτεθειμένης επιφάνειας. Έχει βρεθεί πως η αποκάλυψη
ενός τετραγωνικού χιλιοστού της οδοντίνης προκαλεί ταυτόχρονα αποκάλυψη
20000-45000 οδοντινοσωληναρίων. Τα αποκαλυμμένα σωληνάρια είναι ο δίαυλος
επικοινωνίας των μικροβίων, των θερμικών και άλλων ερεθισμάτων με τον πολφό. Η
φλεγμονώδης κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε νέκρωση ή σχηματισμό δευτερογενούς
οδοντίνης.

Διάγνωση
Επίκρουση: ευαισθησία
Κινητικότητα : φυσιολογική
Τεστ ζωτικότητας: ζωντανό
1.
Ακτινογραφικός έλεγχος: ακτινογραφία
με τον κώνο σε γωνία 90 μοιρών
2.
ακτινογραφία σύγκλισης
3.
ακτινογραφία με τον κώνο τοποθετημένο σε πιο εγγύς ή
άπω θέση σε σχέση με την πρώτη.
Πρόγνωση
Εξαρτάται από το βαθμό διάπλασης της ρίζας,
την έκταση του κατάγματος, αν συνυπάρχει με κάκωση των περιοδοντικών ιστών και
από το χρόνο που μεσολάβησε από το κάταγμα μέχρι την αποκατάσταση και από την
ποιότητα της αποκατάστασης . Μακροπρόθεσμες κλινικές
μελέτες με απάντηση για την
πρόγνωση ζωτικότητας του πολφού σε κάταγμα στην αδαμαντίνη
^ οδοντίνη είναι
λίγες, αλλά δείχνουν πως εφ 'όσον δεν υπάρχει ταυτόχρονη περιοδοντική βλάβη και έχει γίνει σωστή έμφραξη έχουν καλή πρόγνωση η οποία
αγγίζει 94-98%. Ο Ravn αναφέρει
ένα χαμηλότερο επιπολασμό (τόσο χαμηλό όπως 75%) λαμβάνοντας υπόψη την
ώρα που μεσολάβησε μέχρι την αποκατάσταση και την έκταση της εκτεθειμένης
οδοντίνης. Ενασβεστιώδης εκφύλιση του πολφού εμφανίστηκε σε 0,2-0,5%. Το 2000 ο
Andreassen και οι συνεργάτες του σε μελέτη που έκαναν σε κατάγματα
μύλης μετά από 17 χρόνια σε 455 άτομα έδειξαν πως ακόμα και κατάγματα μύλης
χωρίς εμπλοκή πολφού η συνοδή εξάρθρωση ανεβάζει το ποσοστό νέκρωσης από 0% σε
28% .
Επανέλεγχος
Συστήνεται κλινική εξέταση σε 6-8 εβδομάδες και σε ένα χρόνο από τον
τραυματισμό.
Στον επανέλεγχο σημεία που
αξιολογούνται ως θετική έκβαση είναι:
1.
Ασυμπτωματικό δόντι με θετική αντίδραση στις δοκιμασίες ζωτικότητας και
συνέχιση της διάπλασης της ρίζας εάν επρόκειτο για δόντι με μη-ολοκληρωμένη
διάπλαση ρίζας
2.Θετική αντίδραση στα τεστ
ζωτικότητας ( μπορεί να θεωρείται ψευδώς αρνητική αντίδραση εως τους 3 μήνες
από το τραύμα)
3.Θετική αντίδραση στα τεστ
ζωτικότητας. Κανένα δείγμα περιακρορριζικής αλλοίωσης
Θεραπεία:
Η αποκατάσταση που πραγματοποιείται συνήθως
είναι η αποκατάσταση ομάδας με σύνθετη ρητίνη ως θεραπεία εκλογής, συγκόλληση
κατεαγότος τμήματος και ολοκεραμική ή μεταλλοκεραμική στεφάνη.
Σύνθετη
Ρητίνη
Η γκάμα των υλικών σε διαφάνεια και
αδιαφάνεια τόσο στην αδαμαντίνη όσο και στην οδοντίνη που προσφέρονται σήμερα
μας βοηθούν να αποδώσουμε την καλύτερη αισθητική που απαιτείται στην αισθητική
ζώνη. Χρησιμοποιείται ή μήτρα κελολουίτη ή
τεχνική διαστρωμάτωσης.
Επανασυγκόλληση
Πλεονεκτήματα
Απόδοση μορφολογίας
Φθείρεται όσο τα υπόλοιπα δόντια μακροχρόνια
ούτε προσρροφώνται χρωστικές
Χαμηλό κόστος, λιγότερος χρόνος παρασκευής.
Μέση λύση μέχρι ενηλικίωση για ολοκεραμική
στεφάνη
Τεχνικές
Κατά την επανασυγκόλληση των κατεαγόντων τμημάτων των δοντιών στόχος είναι
να επιτευχθεί κατά το δυνατόν άριστη αισθητική μακροπρόθεσμα και βραχυπρόθεσμα
αλλά και μακροχρόνια συγκράτηση. Οι κυριότερες από τις τεχνικές αυτές είναι:
1.
η τεχνική της λοξοτόμησηςτου δοντιού και του
κατεαγόντος τμήματος
2.
η τεχνική της ευρείας λοξοτόμησης μετά την
επανασυγκόλληση
3.
η κατασκευή στη γραμμή του κατεαγόντος ορίου τοξοειδούς
λοξοτόμησης μετά τη συγκόλληση
4.
η παρασκευή
σχισμής σχήματος V στην
αδαμαντίνη εσωτερικά
5.
η παρασκευή
εσωτερικής αύλακας στην οδοντίνη
6.
η απλή συγκόλληση των κατεαγόντων τμημάτων
7.
ο συνδυασμός των παραπάνω τεχνικών
Υλικό εκλογής για την συγκόλληση
θεωρείται η σύνθετη ρητίνη.
Στην τεχνική της λοξοτόμησης του δοντιού και του κατεαγόντος τμήματος η
προετοιμασία των δύο τμημάτων γίνεται πριν την επανασυγκόλληση. Η λοξοτόμηση
αυτή προτείνεται να γίνεται με γωνία 45 μοιρών σε ένα εύρος 1.5-2 χιλιοστών . Η
συγκράτηση του τμήματος με αυτήν την τεχνική θεωρείται η καλύτερη λόγω της
καλύτερης επίδρασης του αδροποιητικού οξέως όταν τα πρίσματα της αδαμαντίνης
είναι κάθετα. Ωστόσο η διαδικασία αυτή είναι αρκετά δύσκολη και είναι πιθανόν
μα χαθεί η ακριβής εφαρμογή των τμημάτων. Για να αποφευχθεί η εμφάνιση της
σύνθετης ρητίνης προστομιακά προτείνεται η λοξοτόμηση της αδαμαντίνης εξωτερικά
υπερώια και εσωτερικά παρειακά .Ακόμα η λοξοτόμηση μπορεί να γίνει σε δεύτερο
χρόνο μετά την επανασυγκόλληση και εφόσον παραμένει αισθητικό πρόβλημα. Στην
περίπτωση αυτή προτείνεται η λοξοτόμηση σε βάθος 0.3 χιλ και σε έκταση 2.5 χιλ
ακρορριζικότερα και μυλικότερα της γραμμής του κατάγματος.

Μια άλλη τεχνική που χρησιμοποιείται είναι η κατασκευή στη γραμμή του
κατάγματος ορίου τοξοειδούς λοξοτόμησης μετά τη συγκόλληση. Με την τεχνική αυτή
επιτυγχάνεται η διατήρηση της ακριβούς εφαρμογής των κατεαγόντων τμημάτων.
Ωστόσο αν και η βραχυπρόθεσμη αισθητική με την τεχνική αυτή μπορεί να είναι
άριστη, η τοποθέτηση σύνθετης ρητίνης παρειακά μακρυπρόθεσμα μπορεί να
προκαλέσει αισθητικό αποτέλεσμα.
Μια άλλη τεχνική που έχει προταθεί είναι η κατασκευή ορίου chamfer μόνο υπερώια και όχι
κυκλοτερώς. Έτσι έχουμε καλύτερη αισθητική.
Ακόμα έχουν προταθεί μέθοδοι για την αύξηση της συγκράτησης του
κατεαγόντος τμήματος, όπως για παράδειγμα η παρασκευή σχισμής σχήματος V στην αδαμαντίνη εσωτερικά.
Στην κλινική πράξη αυτό είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί, λόγω του μικρού
πάχους της αδαμαντίνης.
Αν η προσαρμογή των τμημάτων του
δοντιού είναι ακριβής μπορεί να γίνει μόνο μια μικρή διόρθωση των ατελειών της
αδαμαντίνης και συγκόλληση τους. Η τεχνική αυτή έχει το πλεονέκτημα ότι εφόσον
δεν τροποποιείται καθόλου η θέση των
τμημάτων των δοντιού έχει άψογο αισθητικό αποτέλεσμα.
Σημαντικός παράγοντας κατά την επανασυγκόλληση του κατεαγόντος τμήματος
είναι η συγκράτηση του τμήματος με ραβδίο γουταπέρκας ή συγκολλητικό κερί ώστε
να εξασφαλίζεται η ακριβής και επαναλήψιμη εφαρμογή του. Για αυτό το λόγο έχει
προταθεί η χρήση οδηγού σιλικόνης και η ακινητοποίηση του κατεαγόντος τμήματος
σε οδηγό από θερμοπλαστικό υλικό.
Μακροβιότητα
Ακόμα δεν έχουν γίνει πολυετείς μελέτες για να δούμε την
μακροβιότητά τους. Ο Adreassen το 1995 βρήκε πως στα 7 χρόνια
25% διατήρηση της συγκόλλησης. Τα κατάγματα μύλης δοντιών μπορούν να
κατανεμηθούν με βάση την διεύθυνση τους σε οριζόντια, κάθετα και λοξά. Τα λοξά
κατάγματα μπορεί να είναι είτε με ακρορριζική κατέυθυνση από παρειακά προς
γλωσσικά είτε με ακρορριζική κατεύθυνση από γλωσσικά προς παρειακά. Σύμφωνα με
μελέτη των Stokes και Hood (1993) το 80% των τομέων
σπάνε με φορά από παρειακά προς γλωσσικά σε ακρορριζική κατεύθυνση. Η
επανασυγκόλληση σύμφωνα με άλλη μελέτη έχει μεγαλύτερη επιτυχία όταν η γραμμή του κατάγματος είναι με ακρορριζική
κατεύθυνση από γλωσσικά προς παρειακά ώστε να υπάρχει οδοντική στήριξη του
κατεαγόντος τμήματος στις δυνάμεις παρειακής κατεύθυνσης (οριζόντιας) σαν αυτές
που ασκούνται κατά την κοπή της τροφής.
Κλινικά η πρόγνωση της αποκατάστασης εξαρτάται από το υλικό και την
τεχνική που θα ακολουθηθεί, αό τον τύπο σύγκλησης κατά Angle, από την ηλικία του ασθενή, τη
σωστή επιλογή περιστατικού και από την εμπειρία του κλινικού.

Βιβλιογραφία
1.
Γ. Γκαβέλα, Χ.Ραχιώτης, Γ. Μουντούρης, Επανασυγγόληση
Κατεαγόντων τμημάτων δοντιών. Υλικά, τεχνικές και κλινικοί παράγοντες επιτυχίας
ή αποτυχίας. Ελληνικά Στοματολογικά Χρονικά 54:245-253, 2010
2.
Flores
MT, Andersson L, Andreasen JO, Bakland LK, Malmgren B, Barnett F, Bourguignon
C, DiAngelis A, Hicks L, Sigurdsson A, Trope M, Tsukiboshi M, von Arx T.
Guidelines for the management of traumatic dental injuries. I. Fractures and
luxations of permanent teeth, Dental Traumatology 2007
3.
Olsburgh S, JacobyT, Krejci Crown fractures
in the permanent dentition: pulpal and
restorative considerations, Crown fractures in the permanent dentition: pulpal
and restorative considerations. Dental Traumatology 2002; 18: 103–115
4. Robertson A, Andreasen FM, Andreasen JO.
Long-term prognosis of crown-fractured permanent incisors. The effect of stage
of root development and associated luxation injury.Int J Paediatr Dent 2000;10:191-9.
5. Guideline on management of acute dental
trauma. American Academy on Pediaric Dentistry Council on
Clinical Affairs. Pediatr Dent 2008-2009; 30:175-83.
6. Robertson A, Andreasen FM, Andreasen
JO.Incidence of pulpnecrosis subsequent to pulp canal obliteration from trauma
of permanent incisors. J Endod 1996;22:557-60
7.
IADT
8. Zerman N, Cavalileri G. Traumatic injuries to permanent incisors. Endod
Dent Traumatol 1993;9:61-4.
ΚΑΤΑΓΜΑ ΡΙΖΑΣ...ROOT FRACTURE
Κάταγμα ρίζας και κάταγμα φατνιακού οστού.
Κάταγμα ρίζας
Το κάταγμα ρίζας
είναι ένας συνδυασμός τραύματος του πολφού, της οδοντίνης, της οστείνης και του
περιοδοντικού συνδέσμου και εμφανίζεται σε ποσοστό 0,5-7,7%. Τα δόντια που
εμπλέκονται περισσότερες φορές σ’αυτού του είδους τα κατάγματα είναι οι
πρόσθιοι κεντρικοί τομείς σε ποσοστό 75%. Σε νεαρούς ασθενείς όπου οι ρίζες των
κεντρικών τομέων που είναι ανώριμες σπάνια συμβαίνουν τέτοια ατυχήματα. Η
ελαστικότητα του φατνίου πιθανότατα ευνοεί τις μετατοπίσεις και τις εκγομφώσεις
παρά τα κατάγματα ρίζας.
Τα κατάγματα της
ρίζας χωρίζονται σε
-οριζόντια
-λοξά
-κάθετα ( μετά από πλάγια συμπύκνωση ή σε ενδορριζικό άξονα)
Τα οριζόντια και
τα λοξά εμφανίζουν απλά και πολλαπλά κατάγματα.
Ανάλογα με τη θέση
εντόπισης χωρίζονται σε
-ακρορριζικού
-μέσου
-μυλικού τριτημορίου της ρίζας
Ανάλογα με την κάκωση
της περιοδοντικής μεμβράνης επίσης υπάρχουν οι εξής κατηγορίες που
περιγράφονται παραστατικά στην εικόνα του Andreassen.
-διάσειση
-κινητικότητα χωρίς μετατόπιση
-μερική εκγόμφωση
-πλάγια μετατόπιση
Διάγνωση
Η διάγνωση των οριζόντιων και λοξών καταγμάτων είναι δύσκολη.
Πολλές φορές οι ασθενείς αισθάνονται μόνο μία ήπια ενόχληση ή ευαισθησία του δοντιού.
Γι’ αυτό πολλές φορές οι ασθενείς δεν αναζητούν βοήθεια και η βλάβη τους
αυτοθεραπεύεται. Σημαντικό είναι να γίνει στα κατάγματα που φτάνουν στο ιατρείο
διαφοροδιάγνωση από την χαλάρωση και την πλάγια μετατόπιση μιας και τα
συμπτώματά τους ομοιάζουν. Κατά την επίκρουση θα εμφανίζεται ευαισθησία και θα
υπάρχει κινητικότητα. Τα τεστ ζωτικότητας δεν είναι αξιόπιστα αλλά συνήθως
είναι αρνητικά στο κάταγμα ρίζας,. Πρόβλημα ακόμα δημιουργείται καθώς η
ακτινογραφική εξέταση δεν αποκαλύπτει από την πρώτη εξέταση τη γραμμή του κατάγματος
αλλά στον επανέλεγχο. Αυτό συμβαίνει διότι ο κοκκιωματώδης ιστός που θα
πραγματοποιηθεί θα διαχωρίσει τα καταγεαγότα τμήματα.
Η Διεθνής Ομοσπονδία
Οδοντιατρικού Τραύματος (ΔΟΟΤ) προτείνει
3 ακτινογραφίες:
-δήξεως
-περιακρορριζική
-έκκεντρη , για να αποφευχθούν διαγνωστικά λάθη.
Η ακτινογραφική εξέταση έχει στόχο να συλλέξει ο κλινικός
στοιχεία αναφορικά με το βαθμό διάπλασης της ρίζας, την εντόπιση του σημείου
του κατάγματος, την ύπαρξη περιοδοντικής αλλοίωσης που ενδεχομένως
υπάρχει.

Θεραπεία
Δύο είναι οι
βασικές αρχές θεραπείας
-ανάταξη του μυλικού τμήματος
-σταθερή ακινητοποίησή του
Σημαντικά οφέλη θα είναι
-στοματική υγιεινή
-απουσία μόλυνσης
Η ακινητοποίηση του μυλικού τμήματος γίνεται με συγκράτηση σύρματος 0,5-0,8 χιλιοστών στη
χειλική επιφάνεια των δοντιών χωρίς να ασκούνται τάσεις. Ο χρόνος
ακινητοποίησης μπορεί να φτάσει και τους 4 μήνες ειδικά στα κατάγματα αυχενικού
τριτημορίου. (IADT
2011)
Έχουν περιγραφεί 4 τύποι επούλωσης μετά από ένα κάταγμα
ρίζας.
- επούλωση
με σκληρό-ενασβεστιωμένο ιστό
Το κάταγμα επουλώνεται με εναπόθεση οδοντίνης από την πλευρά
του πολφού και οστείνης από την πλευρά του περιοδοντίου. Ακτινογραφικά, η
γραμμή του κατάγματος είναι ορατή παρ’όλη την ενοποίηση των τμημάτων διότι η
οστείνη επιτρέπει λιγότερη ακτινοβολία από την οδοντίνη.
- επούλωση
με συνδετικό ιστό.
Οφείλεται σε πλημμελή ανάταξη και ναρθηκοποίηση.
Ακτινογραφικά παρατηρείται αποστρογγυλοποίηση των περιφερειακών γωνιών των
κατεαγότων τμημάτων.
- επούλωση
με συνδετικό και οστίτη
Οφείλεται σε πλημμελή ανάταξη, ακτινογραφικά το οστό
εισέρχεται στην γραμμή του κατάγματος. Ακτινογραφικά παρατηρείται πλήρης
διαχωρισμός των κατεαγότων τμημάτων.
- επούλωση
με μεσολάβηση κοκκιωματώδους ιστού.
Οφείλεται σε Πολφική
νέκρωση του μυλικού τμήματος. Κλινικά το δόντι πονάει σε οριζόντια και κάθετη
επίκρουση ενώ είναι είναι πιθανή η εμφάνιση αποστήματος στη γραμμή του
κατάγματος. Ακτινογραφικά η γραμμή του κατάγματος διευρύνεται παρατηρείται
απώλεια της lamina dura
και η ακτινοδιαύγαση του οστού στο ύψος του κατάγματος.
Σε περίπτωση πολφικής νέκρωσης η αντιμετώπιση είναι:
1. ενδοδοντική
θεραπεία στο μυλικό τμήμα σε κατάγματα ακρορριζικού ή έστω μέσου τριτημορίου
κατάγματα με γουταπέρκα.
Σε περίπτωση που το κάταγμα είναι στο ύψος των ούλων η
θεραπευτική αντιμετώπιση ομοιάζει με αυτήν του κατάγματος μύλης ρίζας.

Οδηγίες για τον ασθενή
-
μαλακή τροφή για μία εβδομάδα
-
καλή στοματική υγιεινή
-
χλωρεξιδίνη
Πρόγνωση
Δόντια με αδιάπλαστο ακρορρίζιο έχουν περισσότερες
πιθανότητες να εμφανίσουν μια καλή μορφή επούλωσης σε σχέση με εκείνα με πλήρη
σχηματισμό της ρίζας.
Η νέκρωση αφορά το μυλικό τμήμα και όχι το ακρορριζικό τις
περισσότερες φορές.
H πρόγνωση εξαρτάται από:
- κινητικότητα
- στάδιο διάπλασης της ρίζας
- θέση γραμμής του
κατάγματος
- ποιότητα της θεραπείας
Οι θεραπευτικές επιλογές είναι:
-
ενδοδοντική θεραπεία του μυλικού τμήματος με γουταπέρκα
-
εξαγωγή του ακρορριζικού τμήματος
Οι Zarickon,
Jacodsen βρήμαν ότι η συχνότητα ενασβεστίωσης του πολφού σε κατάγματα
ρίζας αγγίζει το 69%.
Η πρόγνωση είναι καλή για τα κατάγματα τα οποία ακολουθεί
ενδοδοντική θεραπεία.
Κάταγμα
φατνιακής ακρολοφίας
Η θεραπεία των καταγμάτων της φατνιακής ακρολοφίας
περιλαμβάνει πρώτα επανατοποθέτηση των σπασμένων τμημάτων και επαρκή
ακινητοποίηση, ώστε να επιτραπεί η οστική επούλωση. Κλειστή ανάταξη των
οδοντοφατνιακών καταγμάτων μπορεί να επιτευχθεί με δακτυλική πίεση στη φατνιακή
ακρολοφία και το δόντι.
Τα επανατοποθετημένα τμήματα ακινητοποιούνται με νάρθηκα για
4 εβδομάδες. Σε
παιδιά η περίοδος αυτή μπορεί να είναι 3 εβδομάδες. Στις
περισσότερες περιπτώσεις ο νάρθηκας είναι επαρκής για ακινητοποίηση των δοντιών
και απλών καταγμάτων της φατνιακής ακρολοφίας. Κάποτε ένας νάρθηκας με brackets
ή με σύρμα πάνω στα δόντια και σε κάθε πλευρά του κατάγματος με υλικό composite
προσφέρει καλή στοματική υγιεινή και καλά περιοδοντικά αποτελέσματα. Όταν αυτά
πρέπει να γίνουν σε επείγοντα περιστατικά ή σε κρεβάτι, ένα συρμάτινο τόξο ή
ένας Risdon ή Essig νάρθηκας (μόνος ή να συμπληρώνεται με αυτοπολυμεριζόμενη
ακρυλική ρητίνη) μπορεί να είναι η καλύτερη μέθοδος ακινητοποίησης. Αν είναι
απαραίτητη μία τέτοια ακινητοποίηση, μπορεί να αλλαχθεί με ένα βελτιωμένο
νάρθηκα αργότερα. Ανοικτή ανάταξη σπάνια χρειάζεται, ειδικά όταν τα τμήματα της
φατνιακής ακρολοφίας είναι σοβαρά μετακινημένα ή οι ρίζες των δοντιών ή τα οστικά
τμήματα παρεμποδίζουν τη σωστή ανάταξη. Όταν τα τμήματα τοποθετούνται επιτυχώς
και επιτυγχάνεται σωστή σύγκλειση, τα τμήματα ακινητοποιούνται χρησιμοποιώντας
ενδοοστικά σύρματα ή mini brackets. Αντιβιοτική κάλυψη με πενικιλλίνη ή
ερυθρομυκίνη ή κλινδαμικίνη, καθώς και πλύσεις με χλωρεξιδίνη χορηγούνται σε
ασθενείς με κατάγματα φατνιακής ακρολοφίας, ειδικά όταν έχει καθυστερήσει η
θεραπεία ή υπάρχουν εκτεταμένα τραύματα μαλακών μορίων.
Εμβόλιο τετάνου είναι χρήσιμο να γίνεται μόνο όταν υπάρχουν
τραύματα τα οποία ήρθαν σε επαφή με βρωμιές.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Andreasen
FM, Andreasen JO, Bayer T. Prognosis of rootfractured permanent incisors -
prediction of healitig modalities. Endod Dent Traumatol 1989; 5: 11-22.
2. Majorana
A, Pasini S, Bardellini E, Keller E. Clinical and epidemiological study of
traumatic root fractures. Dent Traumatol
2002; 18: 77–80.
3. Terata
R, Minami K, Kubota M. Conservative treatment for root fracture located very
close to gingiva. Dent Traumatol 2005; 21: 111–114.
4. Borja
Zabalegui-Andonegui, Inmaculada Tabernero-Gallim Dent Traumatol 2008; 24: 224–227
5. Welbury RR, Kinirons MJ, Day P, Humphreys K, Gregg
TA. Outcomes for
root-fractured permanent incisors: a retrospective study. Paediatric Dentistry
2002;24:98–102.
6 . Feely L,
Mackye MC, MacFarlane T. An investigation of rootfractured
permanent
incisor teeth in children. Dent Traumatol 2003;19:52–4.
7. Jacobsen I, Kerekes K. Diagnosis and treatment of
pulp necrosis in permanent anterior teeth with root fracture. Scand J Dent Res
1980;88:370–6.
8. Cvek M, Meja΄ re I,
Andreasen JO. Conservative
endodontic treatment of teeth fractured in the middle or apical part of the
root. Dent Traumatol 2004;20:261–9.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ...ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΠΑΙΔΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ...
Ορολογία
Ας γίνει η αρχή από την ονομασία του επαγγέλματος στην Ελλάδα. Αρχικά λεγόταν "απασχολησιοθεραπεία" που ουσιαστικά σημαίνει την θεραπεία που επιτυγχάνεται μέσω οποιασδήποτε ασχολίας, η οποία γίνεται για να καλύπτει τον χρόνο χωρίς συγκεκριμένο στόχο ή σκοπό. Αργότερα ονομάστηκε "εργασιοθεραπεία", δηλαδή αφορούσε στην θεραπεία που απορρέει μέσω μιας εργασίας, μιας δραστηριότητας επαγγελματικής, εφόσον ο όρος εργασία συνδέεται με την αμειβόμενη απασχόληση, τη δραστηριότητα δηλαδή που αποφέρει τα προς το ζην. Ευτυχώς ο σημερινός Σύλλογος Ελλήνων Εργοθεραπευτών αποφάσισε το 1985 που έγινε πλήρες μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Εργοθεραπευτών, να αλλάξει την ονομασία του επαγγέλματος σε "εργοθεραπεία". Επειδή και οι δύο λέξεις "εργασία" και "έργον" είναι ελληνικές, ψηφίστηκε από τα μέλη του Συλλόγου ότι ο όρος "εργοθεραπεία" είναι γενικότερος και γι' αυτό ταιριάζει καλύτερα στο επάγγελμα. "Έργον" σημαίνει το σύνολο των δραστηριοτήτων ή και των προσπαθειών που απαιτούνται για την επίτευξη ενός στόχου, ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για εργασία, δημιουργία, αμειβόμενη απασχόληση, προϊόν χειρονακτικής ή πνευματικής προσπάθειας, καλλιτέχνημα κλπ. Γενικά, η λέξη "έργον" αφορά στο αποτέλεσμα που προκύπτει από την άσκηση οποιασδήποτε δύναμης έναντι αντίστασης, δηλαδή αφορά στο αποτέλεσμα που προκύπτει από την άσκηση οποιασδήποτε ενέργειας. "Έργον" λέγεται στη Φυσική η όποια δύναμη ασκείται σε κάτι άλλο. Μ' αυτό τον τρόπο η Ελλάδα αποφάσισε στη χρήση του σωστού όρου που προσδιορίζει το επάγγελμα, κάτι που ήδη είχαν κάνει άλλες γλώσσες, όπως η Γαλλική, η Γερμανική, πιθανόν και άλλες. Δυστυχώς, ο παλιός όρος "εργασιοθεραπεία" - occupational therapy χρησιμοποιείται ακόμα από τις αγγλόφωνες χώρες.
Με λίγα λόγια ...