Απαντήσεις σε ερωτήσεις γονιών που έχουν παιδιά 0-2 ετών
1.Πότε βγαίνει το πρώτο δόντι;
Συνήθως το πρώτο δόντι βγαίνει στους 6 μήνες και είναι ένας από τους κάτω τομείς. Στα παιδικά δόντια η σειρά ανατολής δεν ακολουθεί πάντα τους κανόνες, μπορεί να βγει πρώτο κάποιο άλλο δόντι. Μέχρι τους 9 μήνες έχουν βγει τα 4 πάνω και 4 κάτω δόντια.
2.Πότε πρέπει να ξεκινήσω να βουρτσίζω τα δόντια του παιδιού μου;
Αμέσως μόλις εμφανιστούν στο στόμα.Ο πιο πρακτικός και εύκολος τρόπος για αρχή είναι μισή ώρα μετά το φαγητό του με βρεγμένη γάζα να τρίβουμε τα δόντια και τα ούλα του.Μόλις βγουν τα πίσω δόντια του καλό είναι να χρησιμοποιούμε την πιο μικρή μαλακή οδοντόβουρτσα του εμπορίου.
3. Πότε πρέπει να σταματήσω το μπιμπερό;
Το φρονιμότερο είναι οταν το παιδί σας φτάσει 1 ετους να σταματήσει το θηλασμό μέσω μπιμπερό και να γίνει η μετάβαση στο ειδικό ποτηράκι για βρέφη με στόμιο. Η μετάβαση γίνεται με 2 τρόπους
- απότομα, πετώντας το μπιμπερό στα σκουπίδια και επιμένοντας στο νέο τρόπο σίτισης
- σε πιο ομαλά στάδια, αραιώνοντας καθημερινά ποσότητα γάλακτος με νερό μέχρι να γίνει σκέτο νερό
4. Πότε πρέπει να γίνει η πρώτη επίσκεψη σε παιδοδοντίατρο;
- Οι παιδοδοντίατροι είναι οδοντίατροι ειδικά εκπαιδευμένοι για τη σωστή, αποτελεσματική και όσο γίνεται πιο ευχάριστη για τα παιδιά αντιμετώπιση των οδοντιατρικών προβλημάτων τους. Ο παιδοδοντίατρος είναι υπεύθυνος για την υγεία τον στόματος, όπως ο παιδίατρος είναι υπεύθυνος για τη γενική υγεία του παιδιού σας.
- Η πρώτη επίσκεψη στον παιδοδοντίατρο θα πρέπει να γίνει πριν από τα πρώτα του γενέθλια. Σ' αυτήν την πρώτη επίσκεψη ο παιδοδοντίατρος θα οργανώσει και θα σας προτείνει να ακολουθήσετε ένα ολοκληρωμένο προληπτικό πρόγραμμα, θα αξιολογήσει την οδοντική ανάπτυξη του παιδιού, θα σας δώσει συμβουλές για τη διατροφή του και θα σας ενημερώσει για το πως να αποφύγετε τυχόν προβλήματα.
- Η δεύτερη επίσκεψη πρέπει να γίνει όταν το παιδί σας γίνει 2,5 - 3 ετών και έχει πλέον ολοκληρωθεί η ανατολή όλων των παιδικών δοντιών. Σκοπός της επίσκεψης είναι να ελεγχθεί αν όλα τα δόντια έχουν ανατείλει φυσιολογικά, αν υπάρχει τερηδόνα και αν τηρείται σωστά το προληπτικό πρόγραμμα. Θα γίνουν τέλος οι απαραίτητες αλλαγές στο πρόγραμμα, ώστε να προσαρμοστεί στις ανάγκες αυτής της ηλικίας.
- Η τρίτη
επίσκεψη θα πρέπει να γίνει στην ηλικία των 3,5 - 4 ετών. Θα γίνει έλεγχος
για να διαπιστωθεί αν όλα εξελίσσονται φυσιολογικά στην ανάπτυξη των
δοντιών του παιδιού και αν υπάρχει τερηδόνα. Θα προσαρμοστεί ξανά το
προληπτικό πρόγραμμα και θα γίνει η πρώτη τοπική φθορίωση στο παιδί. Μετά
από αυτήν την ηλικία ο παιδοδοντίατρος θα πρέπει πλέον να εξετάζει το
παιδί κάθε 6 έως 12 μήνες, ανάλογα με τις ανάγκες του. Να παρακολουθεί την
ανάπτυξη των δοντιών και την τυχόν εμφάνιση τερηδόνας, να προσαρμόζει το
προληπτικό πρόγραμμα και να κάνει τις τοπικές φθοριώσεις.
Τα βρέφη έχουν έντονα ανεπτυγμένο το ένστικτο του θηλασμού, το οποίο αφενός ικανοποιεί την ανάγκη της διατροφής, αφετέρου υποκαθιστά τη σύνδεσή τους με τη μητέρα και ως εκ τούτου τους προσφέρει μεγάλη ευχαρίστηση. Για να ικανοποιήσει αυτήν του την ανάγκη το παιδί χρησιμοποιεί τα δάχτυλά του ή άλλα αντικείμενα. Η πιπίλα είναι ένας επιβεβλημένος αλλά και συνηθισμένος τρόπος κάλυψης της ανάγκης του θηλασμού, πού μπορεί να λειτουργήσει και προληπτικά κατά της συνήθειας θηλασμού του δακτύλου. Προσπάθεια αποφυγής της οδηγεί στο θηλασμό του δακτύλου το οποίο σαν υποκατάστατο της συνήθειας έχει σοβαρές συνέπειες στην ανάπτυξη των γνάθων.Η χρήση της πιπίλας είναι λοιπόν προτιμότερη από το πιπίλισμα του δακτύλου, διότι η συνήθεια αυτή σταματά ευκολότερα και δεν προκαλεί το ίδιο σοβαρές στοματογναθικές ανωμαλίες.
-
Γι' αυτό οι γονείς θα πρέπει να επιμένουν στη χρήση της και όχι να την αποφεύγουν.Η χρησιμοποίηση τόσο της πιπίλας όσο και της συνήθειας του δακτύλου θα πρέπει να σταματήσει πριν την ηλικία των 4 ετών. Έτσι, τυχόν παραμορφώσεις των δοντιών ή των γνάθων θα προλάβουν να διορθωθούν από μόνες τους με το χρόνο. Αντίθετα, αν η συνήθεια αυτή παραταθεί μετά το 4ο έτος, όπως συμβαίνει με το θηλασμό του δακτύλου, οι παραμορφώσεις κινδυνεύουν να γίνουν μόνιμες και η επιδιόρθωσή τους δύσκολη.
- Στις
περιπτώσεις αυτές ο πλέον κατάλληλος για να συμβουλευτείτε είναι ο
παιδοδοντίατρός σας, ο οποίος θα σας δώσει οδηγίες σχετικά με τους τρόπους
θεραπείας και διακοπής των συνηθειών αυτών.
- Γενικά, τα συμπτώματα πού σχετίζονται με την ανατολή των δοντιών είναι ήπια. Για να ανακουφίσετε το μωρό σας από τις ενοχλήσεις αυτές θα πρέπει να του καθαρίζετε το στόμα 2-3 φορές την ημέρα με μία βρεγμένη γάζα και να του δίνετε να δαγκώνει κρύα παιχνίδια πού είναι κατασκευασμένα γι' αυτό το σκοπό. Ακόμη και ένα απλό κρύο καθαρό πανί μπορεί να το ανακουφίσει.
- Αν
παρατηρήσετε πυρετό, εξανθήματα, εμετούς ή διάρροια θα πρέπει να
επισκεφθείτε τον παιδίατρό σας, διότι είναι πιθανό να συμβαίνει στο μωρό
σας κάτι άλλο, πού δε σχετίζεται με την ανατολή των δοντιών του.
7.Γιατί τα παιδιά έχουν τερηδόνα ακόμα και πριν συμπληρώσουν τα 2 έτη;
Είναι πραγματικότητα, 1 στα 10 παιδιά εμφανίζει τερηδόνα πριν φτάσει καν στα 2 έτη. Ο βασικότερος λόγος είναι η χρήση του μπιμπερό κατά τη διάρκεια του ύπνου. Πολλές φορές οι περισσότεροι από εσάς άφησαν το μωράκι να αποκοιμηθεί με το μπιμπερό γιατί ήταν ο μοναδικός τρόπος για να ηρεμήσει. Δυστυχώς όλα τα συστατικά του τεχνητού γάλακτος κάνουν επίθεση στα παιδικά δόντια όλο το βράδυ.
- Κατά τη διάρκεια του ύπνου η ποσότητα του σάλιου στο στόμα μειώνεται σημαντικά και το γάλα, ανεξάρτητα από το αν περιέχει ζάχαρη ή όχι, παραμένει πάνω στα δόντια και προκαλεί τερηδόνα. Το ίδιο αποτέλεσμα θα έχουμε αν αντί για γάλα βάλουμε στο μπιμπερό χυμό, έστω και αραιωμένο, ή νερό με ζάχαρη ή μέλι ή αν δίνουμε στο παιδί πιπίλα πού είναι βουτηγμένη σε μέλι ή σε ζάχαρη. Ακόμη και το μητρικό γάλα μπορεί να προκαλέσει τέτοιου είδους βλάβες αν το παιδί έχει την ευκαιρία να θηλάζει και μετά την ηλικία του ενός έτους και όποτε θέλει κατά τη διάρκεια της νύχτας.
- Το τάισμα του μωρού σας με το μπιμπερό θα πρέπει λοιπόν να γίνεται όταν είναι όρθιο και ξύπνιο και να κοιμάται πάντα με καθαρά δόντια.
.
8. Ακούω το παιδί μου να τρίζει τα δόντια του το βράδυ. Τι πρέπει να κάνω;
Το φαινόμενο αυτό είναι συχνό στα παιδιά, όχι τόσο στα βρέφη, ονομάζεται βρουξισμός. Γνωρίζω ότι απασχολει πολλους γονείς αλλά σπάνια απαιτεί παρέμβαση από τον παιδοδοντίατρο. Είναι μία παραλειτουργική συνήθεια από τα παιδιά αγνώστης ουσιαστικά αιτιολογίας. Αν αυτή η συνήθεια ακολουθήσει και όταν βγουν τα μόνιμα δόντια, καλό θα ήταν να δείτε έναν ειδικό.
9. Τα παιδικά δόντια είναι τόσο σηματικά;
- Κατ' αρχήν διότι είναι απαραίτητα για τη μάσηση της τροφής.
- Δόντια χαλασμένα επηρεάζουν τη γενική υγεία και τη διάθεση του παιδιού, προκαλώντας πόνο και, μερικές φορές, πυρετό.
- Τα δόντια είναι απαραίτητα για την ομιλία, ιδιαίτερα κατά την ηλικία που τα παιδιά μαθαίνουν να μιλάνε.
- Τα παιδικά δόντια διατηρούν τους χώρους πού θα χρειαστούν τα μόνιμα δόντια.
- Συμβάλλουν στη σωστή ανάπτυξη των γνάθων.
- Γερά παιδικά δόντια δίνουν ένα όμορφο χαμόγελο στο παιδί και το βοηθούν στην εικόνα πού έχει για τον εαυτό του.
- Τα χαλασμένα νεογιλά δόντια δημιουργούν ένα μολυσμένο περιβάλλον στο στόμα στο οποίο και τα μόνιμα δόντια, όταν έρθουν, χαλάνε αμέσως. Γι' αυτό, τα νεογιλά δόντια είναι εξ ίσου σημαντικά με τα μόνιμα και η παραμέλησή τους με το πρόσχημα της επικείμενης αλλαγής είναι σοβαρό λάθος.
